میزبان

به نام خدا

ما چون دو دریچه روبروی هم

آگاه زه هر بگو مگوی هم

هر روز سلام و پرسش و خنده

هر روز قرار روز آینده

عمر آیینه های بهشت، اما ... آه

بیش از شب و روز تیر و دی کوتاه

اکنون دل و من شکسته و خسته ست

زیرا یکی از دریچه ها بسته ست

نه مهر فسون ، نه ماه جادو کرد

نفرین به سفر ،  که هر چه کرد او کرد.

مهدی اخوان ثالث